جوشکاری، به عنوان یکی از روش های گسترده برای اتصال انواع مختلف مواد از اهمیت بالایی برخوردار است. اتصالات جوشکاری لوله و اتصالات لوله - پره در انواع مختلفی از کاربردهای فنی از قبیل نیروگاه های حرارتی، تأسیسات شیمیایی و صنایع نفت و گاز مورد استفاده قرار می گیرند . عملیات حرارتی پیش و پس از جوشکاری، ترکیب شیمیایی، توزیع اندازه دانه ها و عوامل گوناگون فرآیند جوشکاری، به عنوان عوامل کلیدی در جوشکاری شناخته می شوند که اثرات قابل توجهی بر کیفیت جوشکاری دارند . مهمترین روشهای جوشکاری شامل جوشکاری قوسی با گاز محافظ یا جوشکاری با استفاده از گاز محافظ بی اثر، جوشکاری قوسی فلز پوشش دار ، جوشکاری قوس تنگستن که به عنوان جوشکاری گاز تنگستن نیز شناخته می شود، جوشکاری قوس زیرپودری ، جوش سربار الکتریکی ، جوشکاری قوس الکتریکی با سیم تو پودری مصرفی ، جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی و جوشکاری اکسی - استیلن هستند . در صنایع نفت و گاز، به منظور اتصال لوله های بلند، از قطعاتی چون زانویی ها یا فلنج ها بهره می برند . بدین منظور، استفاده از فولادهای کربنی به دلیل هزینه کم، دسترسی و استحکام قابل قبول به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند . در دهه های اخیر، تر کهای شکننده در اتصالات و فلنج ها، در صنایع قدیمی و تازه تأسیس گزارش شده است . در این راستا، مطالعات مختلفی به منظور بررسی علل اصلی تخریب اتصالات یک سیستم لوله کشی مانند اتصالات بین لوله ها و زانویی یا فلنج ها، صورت گرفته است.
الحمید و همکاران به بررسی علت شکست بین فولاد کربنی و زانویی فولاد زنگ نزن AISI304 پرداختند. براساس نتایج حاصل شده، علت شکست، تشکیل یک ساختار مارتنزیتی موضعی با سختی بالا در ریزساختار است، در حالی که وجود یک لایه کربوره شده غنی از هیدروژن، تشکیل ترک و اشاعه آن را تسهیل می کند. جیانگ و همکاران علت نشتی ناحیه جوش بین زانویی و لوله های مستقیم اتصال ورودی پمپ خلأ با مخزن را مورد ارزیابی قرار دادند. با توجه به نتایج به دست آمده، اندازه دانه در لوله مستقیم، به طور قابل توجهی کمتر از اندازه دانه در سمت زانویی است.