در اردیبهشت ۱۴۰۳ برابر با ۲۳ آپریل ۲۰۲۴ ، مقاله‌ای با عنوان " The Middle East’s largest hypersaline lake risks turning into an environmental disaster zone" از محققان ایرانی در مجله نیچر (Nature) به چاپ رسید. این مقاله با مشارکت اعضای هیات علمی دانشگاه جیرفت و دکتر مسلم شریفی‌نیا محقق پژوهشکده میگوی کشور تدوین شده است. این مقاله در حقیقت یک مکاتبه علمی (Correspondence) محسوب می‌شود و در آن به ارائه گزارشی علمی پیرامون خطر تبدیل شدن دریاچه ارومیه به یک فاجعه زیست‌محیطی در پی خشک شدن و شوری و نمکی که این دریاچه دارد، پرداخته شده است.
در این تحقیق به اثرات خشک شدن دریاچه و تاثیرات آن بر معیشت جوامع محلی و تنوع زیستی خود دریاچه و حتی مناطق اطراف آن تا شعاع ۶۰۰ کیلومتری اشاره شده است. نویسندگان این مقاله دلیل اصلی خشک شدن و کاهش حجم آب در دریاچه فوق‌شور ارومیه را ناشی از فعالیت‌های انسانی یعنی همان سدسازی می‌دانند و تاثیر این اقدام در خشک شدن دریاچه را ۸۰ درصد اعلام می‌کنند. آن‌ها معتقدند راهکارهایی مانند حذف سدها، رهاسازی آب و توقف ساخت و ساز جدید در منطقه می‌تواند به احیای دریاچه ارومیه و حفظ تنوع زیستی ارزشمند آن کمک شایانی کند.
نیچر یکی از معتبرترین مجلات علمی در جهان است که تحقیقات پیشگامانهای را در طیف وسیعی از رشته‌ها از جمله، زیست شناسی، فیزیک، شیمی، و علوم زمین و محیط زیست منتشر می کند.
نیچر که با شهرت انتشار تحقیقات پیشرفته، بسیار مورد توجه دانشمندان در سراسر جهان است، اغلب به عنوان معیاری برای برتری علمی در نظر گرفته می شود و دارای ضریب تاثیر ۶۴/۸ است.
مجموعه آزمایشگاه های پژوهشکده میگوی کشور و آزمایشگاه مرکزی دانشگاه جیرفت، خدمات خود را بر بستر شبکه آزمایشگاهی فناوری‌های راهبردی، به مخاطبان سراسر کشور ارائه می‌کند.
فهرست خدمات، تجهیزات و روش آزمون‌های این دو مجموعه آموزشی و آزمایشگاهی در پایگاه اینترنتی شبکه آزمایشگاهی فناوری‌های راهبردی قابل مشاهده است.
