کاربری فناوری های مولکولی در نمونه غذایی به منظور تشخیص حساسیت های غذایی (آلرژ ی ها نظیر گلوتن غلات و لاکتوز شیر) و تشخیص تقلبات درصنایع غذایی امری ضروری به نظر می رسد. بی شک، به کارگیری رو شهای مرسوم (وابسته به کشت) برای شناسایی آلرژن های غذایی، آنتی بیوتیک ها و میکروارگانیسم های پاتوژن ها در صنعت فرآوری مواد غذایی امری پرهزینه و بسیار وقت گیر خواهد بود، از این رو، به کارگیری روش های نوین مولکولی مستقل از کشت نظیر واکنش زنجیره ای پلیمراز با کمترین زمان و دقت بسیار بالا به منظور ارزیابی کیفیت و ایمنی مواد غذایی معرفی شد.

براساس مطالعات انجام شده در طی چند دهه گذشته، آلرژی غذایی شیوع پیدا کرده و در حال حاضر حدود 6 تا 8 درصد از کودکان و 3 تا 4 درصد از سلامت عموم مردم را تحت تاثیر قرار داده است . آلرژی های  غذایی علائم بسیار متغیری داشته و ممکن است پوست، گردش خون، سیستم تنفس و سیستم گوارش افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

به طور کلی، شدت این بیماری خفیف بوده و در گاهی موارد، منجر به مرگ برخی از افراد می شود. آلرژی غذایی پاسخ سیستم ایمنی بدن افراد نسبت به پروتئین های تغذیه ای بوده و تولید آلرژن ها توسط بدن افراد، نشان دهنده اختلالات ایجاد شده است. ایمونوگلوبولین ها، گروهی از آلرژن ها هستند که به عنوان نشانگر در تشخیص آلرژی های غذایی استفاده می شوند. آلرژی غذایی علیرغم داشتن محرک مشابه با بیماری سلیاک (گلوتن حاصل از گندم، چاودار و جو) موجب بروز علائم متفاوتی در بدن می شود.

 

بیماری سلیاک یک اختلال ایمنی التهابی است که مخاط روده کوچک را تحت تأثیر قرار م یدهد. حدود 1 درصد از جمعیت کشورهای توسعه یافته به بیماری سلیاک مبتلا هستند . آلرژی های غذایی و بیماری سلیاک درمان نداشته و تنها گزینه برای درمان مبتلایان، پرهیز از عوامل تحریک کننده است. بر همین اساس، افراد مبتلا به بیماری باید رژیم غذایی مناسبی داشته باشند.

ارسال نظر

پاسخ به نظــر بازگشت به حالت عادی ثبت نظر

نظر شما
security code