فعالیت‌های استانداردسازی بین‌المللی، با ایجاد زبانی واحد میان تولیدکنندگان و مصرف کنندگان، تسهیل در تجارت بین‌الملل و انتقال فناوری، طرح نیازهای فنی صنعت، توسعه دانش فنی و ظرفیت‌های فناوری، نقش بسیار مهمی در پایه‌ریزی زیربنای اقتصاد کشورها ایفا می کند. تاثیر این فعالیت‌ها زمانی ملموس‌تر خواهند بود که با «تدوین یک استاندارد فرآورده بومی» در هر یک از کشورها، شاهد حضور فعال تولیدکنندگان مرتبط در بازار های جهانی باشیم. مفهومی که امروزه با توجه به شرایط کنونی کشور، با عنوان «نیاز اساسی به توسعه اقتصاد دانش بنیان» با کمبود اساسی آن مواجه هستیم. هدف از تدوین این مقاله تشریح وظایف، فعالیت‌ها و ساختار سازمان جهانی استانداردسازی و چگونگی مشارکت در تدوین استاندارد های بین‌المللی است. تدوین استانداردهای بین‌المللی به طور معمول از مرحله آغاز تا حصول نتیجه، با انجام پژوهش‌های مرتبط و آزمون‌های لازم و با مشارکت متخصصین صنایع، اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی، سازمان‌های دولتی و خصوصی، اتحادیه‌های صنفی و تمامی گروه‌های ذی‌نفع در کشورهای عضو، حداقل سه سال به طول می انجامد. نتایج حاصل پس از طی مراحل داوری علمی سخت و با دریافت اکثریت آراء مثبت اعضای بررسی‌کننده، به عنوان استانداردهای بین المللی مورد تایید و تصویب نهایی قرار گرفته و برای بهره‌برداری کشورهای عضو ابلاغ می شود. با توجه به نبود دانش فنی و اطلاعات کافی، امروزه ضرورت پرداختن به این امر مهم و ایجاد بستر مناسب به منظور مشارکت هر چه بیشتر فرهیختگان کشور بیش از پیش احساس می شود.در این مقاله با اشاره به فعالیت‌های سازمان بین‌المللی استاندارد (ایزو)، چگونکی فرایند تدوین استانداردهای بین‌المللی و مشارکت در این فعالیت شرح داده شده است.