مقدمه
مدیریت کارایی دارایی‌ها که به مدیریت عملکرد تجهیزات نیز شهرت دارد، رویکرد راهبردی یکپارچه‌ای برای فعالیت‌های آزمایشگاه است که نقش حیاتی آن به ویژه در آزمایشگاه‌های آنالیز، به شکل قابل توجهی در حال افزایش است. رشد پیچیدگی عملیاتی در بسیاری از آزمایشگاه‌ها به آستانه بحرانی رسیده و با تقاضای مستمر و رو به افزایش برای بهره‌وری بالاتر، همراه شده است. بررسی اخیر انجام شده در رابطه با پایداری آزمایشگاه‌ها نشان داده است که تنها 27 درصد آزمایشگاه‌ها برنامه‌ای برای بهبود بهره‌وری و بهینه‌سازی منابع دارند.
کارکرد مدیریت کارایی دارایی‌ها
برنامه مدیریت کارایی دارایی‌ها (APM) شامل برنامه‌های خدمات متنوعی است که براساس توانمندی‌های محوری، برنامه ریزی درست خدمات و یا ترکیبی از برنامه‌ها، رسیدن به اهداف کسب و کار را امکان پذیر می کند. این برنامه‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند تا با چابک‌سازی فعالیت‌های آزمایشگاه و کاهش خطر نظارتی، آزمایشگاه را به تکامل برسانند.
توانمندی‌های محوری که برنامه مدیریت کارایی دارایی‌ها را شکل می‌دهد عبارتند از:
- کنترل دارایی‌ها
- خدمات الکترونیک
- تضمین انطباق
- راهنمایی تخصصی
مدیریت کارایی دارایی‌ها در برابر مدیریت سنتی داریی‌ها
هر دو رویکرد مدیریت سنتی دارایی‌ها آزمایشگاه و مدیریت کارایی دارایی‌ها بهینه سازی استفاده از دارایی‌های آزمایشگاه را دنبال می‌کنند اما مسیر آنها برای رسیدن به هدف، متفاوت است. مدیریت سنتی دارایی‌ها بر مدیریت فیزیکی دارایی‌های آزمایشگاه تمرکز دارد، درحالی که APM رویکردی جامع و پیشرفته‌تر دارد.
توانمندی‌های دیجیتالی ضروری
توانمندی‌های دیجیتالی ضروری شامل موارد ذیل است:
- مدیریت خدمات و اموال
- پایش دارایی‌ها
- تحلیل چرخه عمر دارایی‌ها
مدیریت خدمات و اموال، نسبت به روش‌های سنتی (که به شدت به فرم‌های قدیمی مانند صفحات اکسل که داده‌ها را ردیف به ردیف ذخیره می‌کنند، تکیه دارد) برتری دارد، به این دلیل که دقت و سرعت داده‌ها افزایش یافته است. از آنجایی که فهرست‌های دیجیتال پیوسته به روز می‌شوند، مدیران آزمایشگاه‌ها می‌توانند دیدگاه جانع تر و عمیق تری از ترکیب و تعادل دارایی‌ها به دست آورند. قابلیت خدمات دیجیتال، داده‌های ذخیره شده را رصد می کند و نقطه رشد، پذیرش درخواست‌های جدید براساس سفارش دیجیتال است.
برای توضیحات بیشتر و دقیق تر این مقاله در شماره 44 «فصلنامه تخصصی دانش آزمایشگاهی ایران»، زمستان 1402 منتشر شده است.
منبع: http://ijlk.ir