پدیـده مرطـوب شـدن یـک سـطح، پیچیـده اسـت و عوامـل بسـیاری میتوانـد ویژگی هـای آبگریـز بـودن آن راتحـت تأثیـر قرار دهـد. برخی از عوامل مهـم عبارتند از: نوع مـواد، زبـری سـطح، ناهمگونـی سـطح، ترکیـب شـیمیایی مـواد . میـزان آبگریـزی یک مـاده تعریفی از مقاومـت آن ماده در برابـر جاری شـدن آب روی سـطح آن اسـت. در صورتی کـه مـادهای نسـبت بـه جاری شـدن قطـرات آب بر سـطح خـود مقاومـت کنـد، بسـیار آبگریز اسـت و اگر قطـرات آب روی سـطح مـاده جـاری شـود و یـک مسـیر را ایجـاد کند، آبگریـزی آن در سـطح پایینی قرار دارد.
سـطح آبگریز دافع آب اسـت، در حالـی کـه سـطح آبدوسـت بـه راحتی خیس می شـود. میـزان آبگریـزی یـک مـاده میتوانـد با اسـتفاده از زاویـه تمـاس یـک قطـره مایع با سـطح آن مـاده توصیف شـود. مـادهای کـه بـه راحتی خیس میشـود، بـه قطره آب ایـن اجـازه را می دهـد کـه با مسـاحت زیـادی از سـطح آن مـاده در تمـاس باشـد و در نتیجه زاویه تمـاس کمتر از 90 درجـه ایجـاد می شـود، در حالـی که مـواد آبگریز به سـطح کمتـری از آب اجـازه تمـاس می دهنـد و در نتیجـه زاویـه تمـاس ایجـاد شـده بیشـتر از 90 درجه خواهد بـود .
هـدف از ایـن مقالـه، بررسـی آزمون هـای مربـوط بـه تعییـن میـزان آبگریـزی و کاربـرد و اهمیـت آن در صنعـت عایق هـای الکتریکـی اسـت.
