(Ca10(PO4)6(OH ازجمله پرکاربردترین سرامیک های کلسیم فسفات در زمینه ترمیم بافت سخت است. آنچه این مواد را نسبت به دیگر مواد زیست سازگار محبوب تر می سازد،شباهت های زیاد ساختاری و شیمیایی آن با فازهای مینرالی بافت سخت است؛ موادی که از آغاز قرن بیستم برای استحکام استخوان مورد استفاده قرار می گرفت که به طور تقریبی شامل هر نوع چسب (طبیعی و مصنوعی) شناخته شده در زمینه حفاظت است. از جمله موادی که می توان نام‌برد رزین های گیاهی،ژلاتین، چسب های پروتئینی و موم های موجود در آن دوره است.
ثبت و نگهداری استخوان های باستانی فرآیندی است که در آن، استخوان، بخش ماتریکسی خود را از دست می دهد و در سطح آن چسبندگی ایجاد و مانع از بین رفتن استخوان می شود. این امر یکی از مهم ترین عوامل، در حفاظت استخوان در حوزه مرمت استخوان های کاوش باستانی است. به طور کلی، عوامل تثبیت کننده باید خواص کاری خوبی داشته باشند و موجب استحکام، انسجام و دوام استخوان شوند. لذا، بررسی موادهای متفاوت و شرایط محیطی در کاوشهای باستانی برای حفظ استخوان ها و همچنین انجام سایر مطالعات زیستی لازم و ضروری است.