شبکه‌های همکاری علم و فناوری به عنوان یکی از ابزارهای کارآمد برای مدیریت توسعه فناوری و نوآوری در چند دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته‌اند. اگرچه دیدگاه‌های مختلفی در مورد مراحل ایجاد و رشد یک شبکه همکاری مطرح شده اما هنوز تئوری جامعی در این زمینه ارایه نشده است. در این مقاله با استفاده از مفهوم مطرح شده برای «تکنولوژی اجتماعی» و با الهام از تئوری «چرخه عمر تکنولوژی» مدلی برای شکل‌گیری و تکامل شبکه‌های همکاری با عنوان «چرخه عمر شبکه‌های همکاری علم و فناوری» توسعه داده شده است. مزیت این مدل آن است که در عین سادگی و قابل فهم بودن تئوری‌های مختلفی آن را پشتیبانی می‌کند، همان چیزی که اغلب تقسیم بندی‌های مطرح شده در مورد فرایند ایجاد و تکامل شبکه‌های همکاری فاقد آن هستند. برای اینکه سازگاری مدل مطرح شده با شرایط واقعی هم مورد بررسی قرار گیرد، 7 شبکه همکاری علم و فناوری درایران مورد مطالعه قرار گرفتند. در این راستا در قالب یک بررسی کیفی از ابزارهای مختلف تحقیق شامل تحلیل و بررسی مستندات، مصاحبه‌های باز با موسسان و مدیران شبکه‌های مورد مطالعه، استفاده گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد که تمام شبکه‌های مورد مطالعه با مدل ارایه شده برای چرخه عمر شبکه‌های همکاری انطباق قابل قبولی دارند و این مدل قادر به توجیه شرایط واقعی شبکه‌های مورد مطالعه است.
برای دریافت فایل کامل مقاله اینجا کلیک کنید.
