کاشت آرماتور در بتن با استفاده از چسب های شیمیایی، یکی از روش های مؤثر در بهبود و تقویت سازه های بتنی به ویژه درپروژه های مقاوم سازی و تقویت زیرساخت ها است. این پژوهش به بررسی تأثیر نوع چسب و شرایط محیطی بر مقاومت کششی آرماتورهای کاشته شده در بتن می پردازد. دو نوع چسب اپوکسی و اپوکسی-اکریلات به عنوان مواد اتصال دهنده انتخاب شدند و آزمایش ها در شرایط مختلف شامل کاشت عمودی و افقی آرماتور به صورت صحرایی (برجا) انجام شد.
هدف این پژوهش، دستیابی به درک عمیق تر از چگونگی تأثیرگذاری این متغیرها بر مقاومت کششی نهایی آرماتورهای کاشته شده و ارائه راهکارهای بهینه سازی برای افزایش کارایی آن ها بود. نتایج نشان داد که چسب اپوکسی به دلیل مقاومت بالاتر در برابر رطوبت و نیروهای کششی، به طور میانگین حدود ۲۵ درصد عملکرد بهتری نسبت به چسب اپوکسی-اکریلات از خود نشان می دهد. این چسب در محیط های مرطوب و در اثر بارهای دینامیکی و استاتیکی، قدرت چسبندگی و پایداری بیشتری داشت؛ از سوی دیگر، چسب اپوکسی-اکریلات به دلیل زمان عمل آوری سریع تر و هزینه پایین تر، برای پروژه هایی با نیاز به مقاومت متوسط و محیط های خشک گزینه مناسبی است.
