برای شناخت ویژگی تراشه‌های زیستی، باید نخست شناختی از دنیای پر رمز و راز این قطعه‌های کوچک اما پیشرفته داشته باشیم. تراشه‌های زیستی به‌جای مدارهای الکترونیکی، از مواد زیستی یا پروتئین‌های متصل به سطح تراشه استفاده می‌کنند. نوع دیگری از این تراشه ها در ابعاد آزمایشگاهی به کار می‌روند، ماده مورد مصرف این تراشه‌ها ریز سیال‌ها است و از این نوع ریزتراشه برای انجام پژوهش‌های آزمایشگاهی استفاده می‌شود.
اما این زیست‌تراشه‌ها در چه زمینه‌هایی به کار می‌آیند؟ از این تراشه‌ها در حوزه‌هایی چون تحقیقات دارویی، تشخیص های پزشکی، پیوند اعضا، آزمایش های آب و محیط زیست استفاده می‌شود. زیست‌تراشه‌ها نقش مهم خودشان را در کشف داروهای جدید و دست‌یابی به داده‌های ژنتیکی به خوبی نمایان کرده‌اند. این تراشه‌ها با استفاده از حسگرهای زیستی می‌توانند در شناسایی ویژگی‌های مواد شیمیایی و دارویی، مانند شناخت میزان سمیت داروهای جدید کارآمد باشند.
یکی دیگر از کاربردهای اثرمند این تراشه‌ها، در مقایسه و بررسی DNA و نمونه‌های زیستی است. این تراشه‌ها آرایشی از نقاط ریز ژنتیکی روی بستری را به نمایش می‌گذارند که می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را به پژوهشگران و فعالان تولیدکننده محصولات دانش‌بنیان ارائه کند.
در طول یک دهه گذشته، چندین شرکت زیست فناوری بر روی تولید این تراشه‌ها کار کرده اند. زیرا این آزمایشگاه های مینیاتوری قادر به انجام همزمان واکنش های بیوشیمیایی متعدد هستند. این امر به محققان و شرکت های نوظهور زیست فناوری صنعتی امکان می‌دهد انواع مختلف واکنش‌های بیولوژیکی را شناسایی و بر روی ساخت داروهای مهم جدید کار کنند.
تشخیص به موقع بیماری ها برای جلوگیری از رنج بیشتر به ویژه در انواع مختلف سرطان بسیار مهم است. با استفاده از چیپ‌های زیستی، شرکت‌های داروسازی و بیوتکنولوژی قادر به ارزیابی همزمان فرآیندهای بیوشیمیایی متعدد برای شناسایی روش‌های درمانی جدید, همچنین راه حل های تشخیصی هستند.
