میرسامان صفوی درباره این طرح توضیح داد: با افزایش میزان تصادفات و جراحات، آسیب‌های ورزشی و پیری جمعیت دنیا، تمرکز پژوهش‌های مرتبط با علوم پزشکی و مهندسی به سمت استفاده از مواد جایگزین مناسب با کارآیی بالا و عمر سرویس‌دهی طولانی سوق پیدا کرده است.
وی توضیحات خود را در مورد این طرح که با حمایت بیناد علم ایران انجام شده، ادامه داد: استفاده از آلیاژ نیکل‌تیتانیوم در کاربردهای زیست‌پزشکی از سال ۱۹۷۳ میلادی آغاز شده و این آلیاژ اکنون در استخوان‌پزشکی، دندان‌پزشکی، کاربردهای درون‌عروقی و ساخت ادوات کمک‌درمانی؛ مانند پروتزها به‌کار می‌رود. با وجود این، رهایش یون نیکل از سطح این آلیاژ هنگام کاشت در بدن بیمار و فعالیت ضدباکتریایی نسبتاً ضعیف آن، موانع مهمی در برابر استفاده طولانی‌مدت این آلیاژ در بدن هستند.
صفوی افزود: این یون سمی با ایجاد التهاب در سلول‌های اطراف کاشتنی، باعث پس‌زدن کاشتنی و شکست فرآیند کاشت می‌شود. طی دهه‌های گذشته، از روش‌های متعددی مانند پوشش‌دهی، عملیات حرارتی، آندایزینگ و غیره برای اصلاح سطح آلیاژ نیکل‌تیتانیوم استفاده شده است.
این محقق بیان کرد: هدف کلی این تحقیق، بهبود خواص مکانیکی، خوردگی و زیستی آلیاژ نیکل‌تیتانیوم و رفع چالش‌های پیش‌روی این آلیاژ در کاربردهای استخوان‌پزشکی با ایجاد پوشش‌های کامپوزیتی کلسیم فسفات-پنتااکسید نیوبیوم روی سطح آن است.
وی تصریح کرد: افزودن ذرات تقویت‌کننده پنتااکسید نیوبیوم به پوشش کلسیم فسفاتی (ایجاد پوشش کامپوزیتی)، باعث افزایش چشمگیر مقاومت به خوردگی، استحکام چسبندگی پوشش به زیرلایه، بهبود خواص زیستی و افزایش فعالیت ضدباکتریایی پوشش کلسیم فسفاتی شد.
صفوی در پایان خاطر نشان کرد: این طرح به تولید دانش فنی، ساخت نمونه آزمایشگاهی و انتشار دو مقاله آی.اس‌آی در نشریات با ضریب تأثیر بالای ۵ منجر شد. دستاوردهای این پژوهش جامع، راه را برای توسعه کاشتنی‌های نیکل‌تیتانیومی با کارآیی بسیار مطلوب در استخوان‌پزشکی هموار خواهد کرد.
گفتنی است مجموعه آزمایشگاه های دانشگاه صنعتی سهند خدمات متنوع آزمایشگاهی، تحقیقاتی و آموزشی را بر بستر شبکه آزمایشگاهی فناوری‌های راهبردی ارائه می‌دهد.
فهرست خدمات و تجهیزات این مجموعه آزمایشگاه در پایگاه اینترنتی شبکه آزمایشگاهی فناوری‌های راهبردی قابل مشاهده است.