تضمین کیفیت به عنوان بخشی از مدیریت کیفیت تعریف می شود که بر حصول اطمینان در رابطه با برآورده کردن الزامات کیفیت تمرکز دارد؛ دیگر بخش های آن، برنامه ریزی کیفیت، کنترل کیفیت و بهبود کیفیت هستند.

امروزه اصطلاحات مربوط به کیفیت و فعالیت های پشتیبانی کننده از آن، به کار می روند. برای همه ما زمان قابل ملاحظه ای به طول می انجامید تا اصطلاحات را به درستی درک و از آن ها به صورت هماهنگ استفاده کنیم. این امر با استفاده از منابعی مانند استانداردهای ISO 9000 و ISO/IEC 17000 و واژگان بین المللی اندازه گیری دقیق ISO/IEC Guide 99/VIM تسهیل می شود.

 

سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چقدر میزان اصطلاحات و مفاهیم توسط کسانی که از آن ها استفاده می کنند، درک می شود؟

 

کاربرد هر روزه این اصطلاحات مبین آن است که سعی و تلاش بیش از پیش مورد نیاز است تا اطمینان حاصل شود که جنبه های اساسی تضمین کیفیت و نیز استفاده ابزاری آنها به عنوان یک زبان فنی مشترک توسط همه اعضا، به طور یکسان درک شود. این امر به آزمایشگاه ها، سازمان های دیگر، مشتریان آنها و دیگر خدمات گیرندگان، به عنوان مثال، صنعت، مقامات ذیصلاح، مقامات یا سازمان ها و افراد طرف قرارداد اشاره دارد.

 

این مقاله ضمن اشاره به موارد خاصی که سبب سردرگمی می شوند، نیازهای آموزشی و آگاهی لازم برای جنبه های خاص را برای استفاده طرف های ذینفع به طور مختصر بیان می‌کند. اگر چه بیشتر جنبه های اساسی، مربوط به تمام نهادهای ارزیابی انطباق و ذینفعان آن ها است، ولی تأکید بیشتر بر آزمایشگاه ها است.

 

 

 

ارسال نظر

پاسخ به نظــر بازگشت به حالت عادی ثبت نظر

نظر شما
security code